Καλώς ήρθατε στον ιστοχώρο μου.

Όσο περισσότερο χαλαρώνεις, τόσο περισσότερο σκέπτεσαι...

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

ΟΛΥΜΠΟΣ, διάσχιση από Μ.Γούρνα-Σκολιός-Σκάλα-Ζωνάρια-ορ.Μουσών-Πρ.Ηλίας-λούκι και Μύτικας-Κακόσκαλα-Σκάλα-Σκολιός-καταφύγιο ανάγκης Χριστάκη


Κατά τις 11.00΄ της 4ης Ιουλίου 2016 στο καταφύγιο ανάγκης "Χριστάκη" στη Μ.Γούρνα και μετά από έναν επώδυνο χωματόδρομο περίπου 20χλμ που ξεκινά απ΄τα Καλύβια. Ανδρέας,Δημήτρης,Θανάσης,Χρήστος. 


Ο Ανδρέας με το Δημήτρη λίγο κάτω απ΄τη διακλάδωση της Κακόσκαλας.


Η ομάδα έγινε δύο κομμάτια στα Ζωνάρια για ευνόητους λόγους. 
Όμως στο καταφύγιο του Γιόσου, είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. 


Αν δεν έχεις αντικρίσει αυτή την εικόνα, σου εύχομαι να την δεις στον ύπνο σου τουλάχιστον!
Το Θεϊκό "Στεφάνι" πάντα εντυπωσιακό.


Περιττή η οποιαδήποτε περιγραφή. Μετά από το "Λούκι" με τον Θανάση σε κρίσιμη κατάσταση..."..τι θέλω εγώ εδώ; Γιατί το κάνω αυτό;..κλπ.," και με τον Ανδρέα να έχει επιστρέψει από "Πετρόστρουγκα" με τη βοήθεια άλλων ορειβατών, οι τρεις πλέον είμαστε στο Μύτικα στα 2.917μ!   


Θα πω μόνο το όνομά της και όχι το επώνυμο διότι είναι γνωστή σε πολύ ορειβατικό-αναρριχητικό κόσμο. Η Αργυρώ με το λαμπραντόρ της στο κολωνάκι του Μύτικα.



Στο κατέβασμα του Μύτικα από Κακόσκαλα. Είπαμε, "τα καλά κόποις κτώνται"...



Στην Σκάλα στα 2.911μ.


Ο Δημήτρης με το Θανάση πλέον να χαλαρώνει στη Σκάλα και με τον κούκλο που μας συνόδευσε έως το καταφύγιο "Χριστάκη" στο αυτ/το.


Στην κατάβαση της δυτικής πλαγιάς του Σκολιού, προς Μ.Γούρνα καταφ.ανάγκης "Χριστάκη".




Δεν υπάρχουν σχόλια: